Trujillo en Huanchaco: Strandhangen!
Deze keer zaten we toch iets minder relaxt in de bus, want bij het ophalen van onze tassen in het hostel in Lima komen we twee Duitse meiden tegen die vannacht een ernstig ongeluk hebben meegemaakt. Hun bus is, zeggen ze, zo’n 8 meter naar beneden gestort toen hij van de weg raakte (gelukkig hebben ze zelf alleen een aantal bulten en schrammen). Het was een 48 uurs busreis van La Paz naar Lima, de chauffeur is waarschijnlijk in slaap gevallen. Ze zijn dus flink geschrokken en hebben al hun spullen achter moeten laten in de bus.
We zijn blij dat we na een redelijke nacht heelhuids in Trujillo aankomen. Het is pas 07.00 uur, maar de zon schijnt en het is al best wel warm. We worden op het busstation ieder apart door hetzelfde taximannetje belaagd (ook niet zo heel moeilijk te raden dat we een stel zijn, aangezien er verder geen gringo’s in de bus zaten) en besluiten na een toilet-stop met hem mee te gaan richting Huanchaco. We hebben nog geen idee waar we kunnen slapen, want blijkbaar is dit plaatsje nog niet zo toeristisch dat ze op Ho(s)telwebsites hun slaapplekken aanbieden.
Zoals we al hadden verwacht weet de taxichauffeur wel een slaapplek voor ons, “muy economico”. Het hotel waar hij ons afzet (en waar hij een paar centen commissie gaat halen bij de receptie) willen we eerst wel even zien voordat we ja zeggen en dat blijkt een goede keuze. De kamer is erg verouderd en bovendien ronduit smerig. We besluiten om even verder te kijken en lopen bij de buurman naar binnen die al even kwam kijken toen wij uit de taxi stapten. Dit ziet er veel beter uit en het is bovendien bij een familie die een paar nette kamers verhuren in hun eigen huis. Voor 12 euro hebben we een privékamer met eigen badkamer en gratis Wifi bij de zithoek op de binnenplaats naast de garage.
Na een heerlijke siesta lopen we in de middag een rondje door het dorp, op zoek naar een wat gunstiger gelegen hostel, voor hetzelfde of minder geld. Na het zien van een hele hoop slechte bedden in dorms, vinden we uiteindelijk MyFriend surfhostel. Zij hebben voor morgen een privekamer beschikbaar, voor slechts 6,5 euro, de helft van wat we hemelsbreed 20 meter verderop betalen! Bovendien verhuren ze ook surfspullen en geven ze lessen, dus zijn we in één keer klaar. We lopen naar het strand om iets te lunchen bij een van de strandtentjes en daarna relaxen we nog wat in de huiskamer van ons familiehuis.
Met het vooruitzicht op een aantal warme dagen, is het vandaag weer wasdag. Na het wegbrengen van de was testen we gelijk het restaurant in het hostel waar we morgen naar toe gaan. Het is echt megacheap, nog geen 10 euro voor een lasagna en pasta. De volgende keer proberen we wel wat anders, want ze lijken niet zo goed in italiaans koken.
De volgende dag slapen we lekker uit, heerlijk dat we de wekker niet hoeven te zetten en niets op de planning hebben voor de komende week! We halen wat broodjes bij een panaderia, maar ze hebben alleen maar een soort zoete namaakcroissants. We hebben inmiddels allebei echt zin in het Nederlandse brood, of bijvoorbeeld de kaiserbroodjes van de AH, maar dat moet nog maar even wachten. Daarna is het wachten totdat we in kunnen checken in ons nieuwe hostel. We bestellen ondertussen een écht ontbijtje met eieren en fruit in MyFriend restaurant, heerlijk en echt goedkoop!
De kamer is nog niet klaar, maar we kunnen onze spullen wel in een andere kamer droppen en besluiten om meteen te doen waar we hier voor gekomen zijn: surflessen! Nadat we ons in een wetsuit hebben gepropt, gaan we richting het oefenstrandje. Na het bepalen wat onze voorkeursvoet is bij het opstaan krijgen we uitleg en mogen we droog oefenen: op je surfboard liggend hard peddelen en dan, 1: rug bol en opdrukken, 2: linker voet schuin neerzetten, 3: rechter voet ervoor, 4: door je knieën zakken en up-down-up-down bewegingen maken. (hupsen)
En daarna gaan we het water in om de golven te trotseren! Tjonge, het blijkt nog niet zo makkelijk te zijn om op een bewegend en schommelend bord te gaan staan en ook te blíjven staan. Bovendien hadden we er nog niet zo bij stil gestaan dat je daarna weer dat hele f*cking eind tegen de golven in terug moet peddelen, ook na elke mislukte poging. Maar we krijgen het gelukkig allebei een paar keer voor elkaar!
Na twee uur ploeteren zijn we doodop en vinden we het helemaal niet zo erg dat de les erop zit. We douchen in het hostel en relaxen nog een beetje op het dakterras. Een beetje jammer is wel dat de hosteldame ons een tweepersoonsbed had toegezegd, maar dat deze nu toch niet vrij blijkt te zijn en dat we in een klein kamertje met stapelbed moeten slapen. We besluiten hier wel mee akkoord te gaan onder voorwaarde dat we morgen wel een tweepersoons bed krijgen. Na het eten is er slechte en vooral harde livemuziek in ons hostel tot middennacht, dus na het kijken van een aflevering True Blood, duiken we met onze oordoppen ons stapelbed in. Tot nu toe is de ervaring ‘matig’ in MyFriend.
De volgende dag slapen we weer lekker uit en kunnen we gelukkig verhuizen naar de beloofde kamer. We slapen op de bovenste verdieping met een prima bed. Het is wel een beetje apart dat je tussen de golfplaten zo naar buiten kan kijken (zal wel lekker nat worden hier in het regenseizoen) en dat je de glasplaten zo uit het raam kan tillen en een stukje verder weer terug kunt zetten, als een soort van open/dicht systeem. Maar we zijn inmiddels niet meer zo kieskeurig en bovendien is het erg goedkoop en slapen we hier toch alleen maar. Na een prima vers fruitontbijtje voor 2 euro, vertrekken we met onze zwembroek en bikini richting het strand. Voor 10 Soles (3 euro) huren we twee strandstoelen en een parasol voor de hele dag en dan kan het échte relaxen beginnen. Dit wordt ons plekje voor de komende paar dagen!
De volgende dag gaan we naar Trujillo om wat inkopen te doen. Op de markt scoren we twee kerstmutsen, een kerstslinger, een kerstboom en diverse kerstversieringen voor in de boom. De rest van de dag vermaken we ons met internetten, lezen en verbranden op de boulevard.
Ook de dag erna vliegt voorbij door het uitslapen, ontbijten en relaxen op het strand. We hadden vandaag wel een hele hoop lachende en nieuwsgierige mensen om ons heen. Eerst werd de kerstboom opgetuigd en daarna kreeg de parasol een mooie slinger om. Als laatste deden wij onze Kerstmuts op en toen kon het klunsen met de zelfontspanner beginnen. We hadden natuurlijk iemand kunnen vragen om te helpen, maar het is veel leuker om te kunnen zeggen dat we helemaal zelf onze kerstkaart hebben gemaakt!
Inmiddels is er een week verstreken en hebben we behalve uitslapen, lezen, spelletjes spelen, internetten, eten en relaxen niet zo heel veel bijzonders en noemenswaardigs gedaan. Nou ja, Stefan heeft trouwens nog wel een keer de golven getrotseerd! Deze keer zonder les en gewoon zelf proberen.
Tijdens de les hielp de leraar nog met het kiezen van de juiste golven en het geven van een duwtje zodat je minder hard hoefde te peddelen, maar hij is er nu natuurlijk niet bij. Bovendien hadden we uiteraard precies een dag uitgekozen waarop er weinig golven waren, waardoor het “staangedeelte” nóg een stuk moeilijker wordt. Na drie series proberen, met relaxmomenten tussendoor om even op adem te komen, geeft Stefan het op, dat golfsurfen is veel moeilijker en vooral zwaarder dan het eruit ziet, hij houdt het wel bij windsurfen. We hebben een leuke video en een aantal foto’s en we weten nu wat het is.
Op 20 december zijn we nog een keer naar Trujillo geweest op zoek naar souvenirs (wat overigens niet echt is gelukt, het is hier nog niet zo toeristisch en er is dus weinig aanbod) en om onze busstickets terug naar Lima alvast te kopen. Onze bus vertrekt de 21e om 22.45 uur en we hopen dat dit niet voor niets is geweest, want heeeeeeeeeeeeel misschien komt de voorspelling van de maya’s dat de wereld de 21e vergaat wel uit?! We zijn in ieder geval voor het eerst deze reis op de dag af helemaal bij met het updaten van de weblog. Waar een week ‘niksen’ al niet goed voor is!
Leuke kerstkaart dit jaar, erg origineel!