We zijn eindelijk onderweg! Eerst was het nog een gek idee, daarna een mogelijk plan, toen een keuze en nu DOEN we het ook écht! 🙂 We lijken wel gek, we hebben namelijk allebei een hekel aan autorijden, dat wordt nog wat de komende maanden.

Nadat we allebei nog even hebben genoten van onze eigen o-zo-heerlijke douche, want ja die gaan we vast missen, zijn we om 18.30 uur in de bus gestapt. Van tevoren natuurlijk nog wel even de zelfontspanner getest voor onze eerste echte reisfoto; cheeeese!

Over kaas gesproken, we hebben honger. Maar alles is ingepakt en om nou op het plein voor ons huis te gaan koken, is ook een beetje stom. Stefan heeft namelijk afgesproken om rond 20.00 uur bij zijn oma in Enschede te zijn, dat gaan we nu al niet meer redden. Daarom gaat Renee verderop alvast in de rij staan bij de Mac voor een cheeseburger, terwijl Stefan de bus voltankt.

We zijn er meteen bij vertrek al achter gekomen dat we iets moeten doen aan de manier waarop de bagage nu is geladen; de bus hangt naar rechts en dat is natuurlijk niet zo goed voor o.a. de bandjes en het stuurgedrag. Dus terwijl we rijden, overleggen we hoe we dit het beste op kunnen lossen. Links staat namelijk de motor en daar kan verder niet zoveel meer staan.

Uiteindelijk kiezen we ervoor om het water en de cola, best nog een grote startvoorraad die helemaal rechts achterin staat, in de cabine aan de linkerkant onder de tafel te zetten. Voor nu prima en binnenkort op zoek naar een permanente oplossing. Gewoon minder meenemen bijvoorbeeld, want kiezen om dingen mee te nemen is veel te makkelijk met zo’n grote bus. 🙂

Na een drankje en gezellig praatje bij oma nemen we rond 22.15 uur afscheid om nog een aantal uurtjes verder te rijden. Terwijl Renee dit schrijft zijn we al 211km onderweg, de bus is aan deze grote trip begonnen met 228536km op de teller. Wie gaat de thuisblijverpoule starten voor de eindkilometerstand van de bus als hij in India bij een haven wordt afgedropt? Of worden er ook weddenschappen aangenomen op een eerder noodlottig eind voor onze oldtimer?

Na een kort nachtje op een Autohof in de buurt van Hannover, gaat de wekker alweer véél te vroeg voor wat voorlopig het laatste ‘moetje’ is deze reis. We moeten namelijk voor 11.00 uur bij Tropical Islands inchecken om gegarandeerd binnengelaten te worden met onze prepaid tickets en omdat het ‘dag van de Duitse eenheid’ is, zijn we bang dat het druk is vandaag. Als we om 10.45 het parkeerterrein van de immense hal opdraaien, blijkt dat we juist een heerlijk rustige dag gekozen hebben om alle verf, bitumen, smeervet en olie van de afgelopen weken onder onze nagels uit te weken.

Na een heerlijke dag sauna in, sauna uit, trap op, glijbaan af, pootje baden en hangmat hangen, in een 31 graden, windstil, tropisch regenwoud, zitten we nu bij de ‘hotel receptie’ van Tropical Islands een backup van onze foto’s te maken en dit stukje te plaatsen op hun wifi, flink illegaal, want we zijn van plan om gewoon lekker voor de deur in ons eigen bedje te slapen. Morgen gaan we, zodra we wakker worden, lekker rustig aan richting Polen. De planning is om richting Krakau te rijden, maar we zien wel waar we uitkomen.

Nog een aantal feitjes:
+ Onze maximale snelheid tot nu toe: 109 km/h
+ Aantal dagen onderweg: 1 (we tellen dag 0, het avondje, niet mee).
+ Aantal landen: 2 (Nederland en Duitsland)
+ Laagste invoegsnelheid op de Duitse snelweg: 55 km/h (wat een malloten haha! Maar hij kan gewoon echt niet sneller optrekken… ze moeten de stroken maar langer maken, of we doen het zo)
+ Tijd gespendeerd met ‘pech onderweg’ na vertrek: 30 minuten (herladen bagage en mp3tjes weer werkend krijgen)