Dag 2 & 3
We zijn inmiddels redelijk uitgerust en gewend aan het idee dat we écht drie maanden de tijd hebben om Zuid-Amerika te verkennen. We zijn vrijdag dan ook rustig begonnen met een bezoek aan de wijk La Boca. Volgens het ene boek het bezoeken absoluut waard, volgens het andere boek een overrated tourist trap. We zijn benieuwd! Eerst op zoek naar de juiste bus en vervolgens, gezellig tussen de locals, richting het zuidoosten van BA met de kleurrijke huizen, muurschilderingen, tangodansers en het voetbalstadion waar Diego Maradona zijn carrière is begonnen. Prima voor een ochtendje wandelen, foto’s nemen en mensen kijken, inderdaad wel even de tourist trap aan het begin van de wijk proberen te negeren!
De middag lopen we rond in el Congreso; de wijk met theaters, winkels en bioscopen. Wat een hooooop mensen en verkeer! Na een lekkere pizza voor de lunch (er wonen heel veel Italianen in BA en je ziet daardoor letterlijk elk blok één of meerdere Italiaanse restaurants!), duiken we de bioscoop in “para la pelicula Ted“. Een goede manier om te ontspannen en tegelijkertijd weer wat Spaanse woorden op te steken met de Spaanse ondertiteling. De avond besteden we aan doen van inkopen bij de supermercado op de hoek, het uitproberen van de keuken in het hostel (Stefan de pannenkoekenbakker!) en het relaxen in de loungeruimte van ons hostel.
Omdat het vrijdag toch best wel laat is geworden, besluiten we zaterdag wat langer te blijven liggen. Na een laat ontbijt, aangevuld met een yoghurtje van de supermercado, vraagt Renee reisadvies bij de travel agent van het hostel – in het Spaans. Ow ja, je krijgt dan natuurlijk ook in het Spaans antwoord en SHIT WAT PRAAT ZIJ SNEL! Renee begrijpt met wat moeite ongeveer 90% van wat ze zegt, maar aangezien het nogal rumoerig is door de muziek en uitcheckende mensen, besluiten we over te gaan op het Engels. Met een tas vol foldertjes, tips voor activiteiten en busroutes, hebben we genoeg nieuwe dingen om te overwegen.
Het is inmiddels begin van de middag en we gaan richting “La Recoleta” om de bekendste begraafplaats van BA te bezoeken. Na een hoop imposante bouwwerken, beelden en creepy bovengrondse doodskisten te hebben gezien, vinden we ook de laatste rustplaats van Evita. De tombe is een stuk kleiner dan we hadden gedacht, maar toch zagen we met dit bezoek een interessant onderdeel van de geschiedenis van Buenos Aires.
Voor de lunch gaan we richting een van de grootste parken van BA. (Palermo Viejo) Onderweg stoppen we nog bij een Claro (Vodafone) winkeltje om een Argentijnse simkaart te kopen. Een vriendelijke man helpt ons bij het activeren van de simkaart en het is leuk om te ervaren dat je met een beetje geduld, je handen en voeten en een combinatie van Spaanse en Engelse woorden op een leuke manier je doel bereikt!
Met een voldaan gevoel bereiken we het stadspark en het is meteen duidelijk dat de Argentijnen vandaag ook weekend hebben. Porteño’s die acrobatische kunsten doen en andere mensen die zich vermaken met skeeleren, rondwandelen, picknicken, etc. We zitten hier een tijdje naar te kijken onder het genot van onze eerder geshopte broodjes en vermaken ons de rest van de middag in dit park.
Een tip voor als je voeten moe zijn: Stap in een willekeurige bus en zie waar je uit komt. Gelijk een leuke manier om dingen van de stad te zien, die je anders waarschijnlijk over zou slaan en dat is dus wat wij deden. Eigenlijk in de hoop om uit te komen in het centrum van de wijk Palermo, voor ons avondeten. Maar de bus draaide net iets te vroeg en toen we min of meer door de straat van ons hostel reden, besloten we daar eerst even binnen te stappen om op te frissen en te kijken waar we dan wél zouden gaan eten.
Het is wel zo leuk om je aan te passen aan het ritme van de Argentijnen en dat is hiermee aardig gelukt. Dit betekent een laat “cena”. (diner) Rond 20.30 uur stappen we in het havengebied bij een all you can eat internationaal restaurant binnen. De kwaliteit was niet geweldig, maar Renee heeft wel voor het eerst in haar leven sushi geprobeerd (apart) en Stefan heeft per ongeluk hart in marinade zitten kauwen. (ieuw!) Het wordt tijd voor een échte Argentijnse steak! En dat is dan ook precies waar we naar op zoek gaan, na het publiceren van dit bericht.
Hoewel niet verplicht in Argentinië zijn hierover heel wisselende verhalen te vinden op internet. Omdat we wellicht ook naar Chili, Bolivia, Peru en Brazilië gaan, hebben we besloten dat het in ieder geval geen kwaad kan om gewoon een internationaal rijbewijs op zak te hebben.
