In augustus 2013 is Stefan op zoek gegaan naar een busje wat handig zou zijn voor de evenementen van Duh-Events en mooi kon dubbelen als transport voor de (cross)motor. Uiteinlijk was de conclusie dat het in Nederland vanwege de hoge maandlasten voor Duh-Events goedkoper zou zijn om gewoon busjes te blijven huren. Daarmee verviel de noodzaak voor een grote laadbak. Daarna werd het vrij rap duidelijk dat het qua maandlasten het interessantste zou zijn om voor privédoeleinden een camper te kopen.

Maar het is natuurlijk niet makkelijk om een camper te vinden waar twee motorfietsen in passen. Zeker niet als je geen zin hebt, om zoals bij onze caravan, de achterkant eruit te zagen. Dan kom je al gauw op een eigenbouw camper op basis van een oude bestelbus uit. Alleen meestal zit daarbij het bed helemaal achterin en elke keer de motor uitladen als je wilt gaan slapen, is ook geen optie.

Na een weekje of 3 marktplaats afstruinen heeft Stefan dan toch de ideale bus gevonden. Wel wat duur voor zo’n oud beestje, maar de verkoper weet zijn hoge vraagprijs goed toe te lichten en na een proefrit is Stefan direct verkocht. Wat een leuke bus! Renee is wat minder enthousiast over de rokende, stinkende, rondom bestickerde, muisgrijze, oude, lompe Mercedes Benz, maar met wat inbeeldingsvermogen over een mogelijke nieuwe inrichting en een nieuwe laklaag stemt ze toch in met de aankoop.

De bus was al wel min of meer omgebouwd naar camper: een verhoogd dak, met het bed achterin op een soort vide, waaronder twee crossmotoren passen. Dan bij de schuifdeur een bankje met tafel en een koelbox en twee omdraaibare stoelen voorin. En 4 compacte kastjes boven de cabine. Maar hij stond nog steeds op bedrijfswagenkenteken en omdat hij belastingvrij was zag de vorige eigenaar geen noodzaak om de ombouw officieel te maken. Ook het nieuwe 5 cylinder 92pk diesel motorblok, i.p.v. het originele 58pk 4cylinder blok is nooit bij de RDW gemeld. “Dat zien ze bij de APK toch niet, een cylindertje meer, met dat kleine motorkapje.”

We hebben direct na het ophalen van de bus flink door lopen buffelen om de gehele inrichting van de bus eruit te slopen en de nieuwe camperinrichting geheel volgens de regeltjes van de R.D.W. en de belastingdienst (zie hier) opnieuw in te richten. De belastingregels zouden namelijk gaan veranderen en vanaf 1 januari moet er voor de bus, die 8 jaar belastingvrij is geweest, weer wegenbelasting betaald worden. Voor een camper geldt het zogenaamde ‘kwarttarief’, waarbij je op jaarbasis dus maar een kwart van de normale wegenbelasting betaald.

We hadden ongeveer een maand, 3 weekenden en 4 werkweken, tot we op ‘proefvakantie’ naar Kroatië zouden vertrekken en met flink wat lange avonden ‘aanmodderen’ in het donker, soms wel tot 02.00u ‘s nachts, hebben we de bus op tijd vakantieklaar gekregen. De crosscaravan bleek ook een prima donor voor een koelkast en wat nieuwe deurgreepjes voor de kastjes. En we hebben een nieuw kookplaatje met wasbak aangeschaft, want dat zat er nog helemaal niet in. En de kastruimte in de ‘kofferbak’ is verwijderd om plaats te creëren voor de twee straatmotoren, die natuurlijk een slagje groter zijn als de crossmotoren waarop de inrichting gemaakt was.

Een week voor vertrek heeft de bus ons voor de eerste keer ‘in de steek gelaten’. Toen Stefan op donderdagavond de motor bij Snelmotoren op ging halen brak met schakelen één van de drie ‘versnellingheveltjes’ die zorgen voor de overbrenging van de pook naar de versnellingsbak. Maar natuurlijk had Stefan geen idee wat er aan de hand was. De schakelpook functioneerde nog prima, maar de bus ging niet meer voor of achteruit (omdat de versnellingsbak vast stond in zijn 4). Hij stond letterlijk op de hoek van de straat, bij de oprit van de snelweg, dus Renee is hem maar even komen helpen met een blikje cola, wat oranje kegeltjes en een berg gereedschap. Tegen de tijd dat de sleepdienst gearriveerd was had Stefan de oorzaak van deze ellende ook ontdekt. En de pechhulpverzekering stond ‘zelf repareren’ gelukkig ook toe, waardoor we de bus af konden laten slepen naar een parkeerplaatsje bij kantoor.

Het onderdeeltje, dat een tientje kostte bij Mercparts Hobo was ook relatief snel gevonden en gemonteerd. En door het prettige contact met Klaas en Jouri zijn we daar ook meteen ‘vaste klant’ geworden voor de rest van de onderdelen die we wilden vervangen. Onze vakantie is gered! We hebben een hele leuke tijd gehad in Kroatië, wat een vrijheid zo op pad, met een camper, maar zonder planning en ook nog eens de motoren mee, om boodschappen te doen vanaf de camping, of om bijvoorbeeld de mooiste kustweg van Europa heen en weer te vlammen.

Uiteraard hebben we ook wat dingen ontdekt aan de camper die nog anders moesten. Halverwege Duitsland ging de kachelaanjager kapot en we ontdekten midden in Zagreb bijvoorbeeld dat het niet zo handig was geweest om dat nieuwe versnellingheveltje alleen ‘handvast’ te zetten om die niet ook meteen te breken en moest er weer even gesleuteld worden in de binnenstad. Gelukkig was het deze keer vrij duidelijk wat het probleem was. Een weekje later hebben we op een camping aan zee de achteruitrijcamera gemonteerd.

Na nog een aantal kleine aanpassingen is de bus uiteindelijk in November aangeboden bij de RDW voor het omkeuren van bedrijfswagen naar camper. Die keurmeester was in twee minuten klaar. De bus bleek namelijk twee chassisnummers te hebben en hij zou een politiekeuring moeten ondergaan om te achterhalen of hij niet van diefstal afkomstig was. Na de politiekeuring op 12 december is hij meteen zonder problemen omgekeurd naar camper en hebben we door middel van foto’s ook geregeld dat de wegenbelasting vanaf januari ‘gekwart’ zou worden. Op de ongeregistreerde motorwijziging na, kloppen de papieren nu ook. We hebben zelfs een mooie nieuwe lettercombinatie gekregen voor het personenautokenteken. Het nieuwe leeggewicht is 2380kg, wow, dat betekend dat hij overbeladen is als Stefan achter het stuur zit!

In januari van 2014 is het plan ontstaan om met ‘de bus’ naar India te gaan, overland, zoals dat heet. In eerste instantie een psuedoserieus plan van Stefan, maar Renee niet al te enthousiast op reageerde, maar na een avondje Kebab met Hendri, die deze reis al eens op de motor heeft gedaan, is Renee zelfs enthousiaster om te gaan als Stefan. Want er moet nog veel aan dat oude beestje versleuteld worden om te zorgen dat hij ook betrouwbaar de reis naar India gaat doorstaan! En wat komt er verder eigenlijk allemaal bij kijken om die kant op te gaan met de auto? We vertellen binnenkort in een andere blogpost over de administratieve voorbereidingen.

Een van de administratieve voorbereidingen is echter wel relevant voor dit bericht. Om een voertuig zonder problemen door te kunnen voeren in Iran, Pakistan en India, hebben we een grensdocument nodig genaamd ‘Carnet de passage’. Hiervoor moet je voor onze camper 195 euro betalen en 5000 euro borg storten bij de ADAC in Duitsland, die je terug krijgt als je je volledig afgestempelde CDP weer inlevert zodra je voertuig weer binnen de grenzen van de Europese Unie door een douanier geschouwd is.

Maar het aanvraagformulier voor het CDP bleek een gigantische hobbel in ons reisplan te worden: daarop vragen ze het aantal cylinders van het motorblok, het chassisnummer en het motorbloknummer. En wat vul je dan in, bij een bus die in werkelijkheid een ander motorblok heeft, als wat er op de papieren vermeldt staat? Bij het aanvragen van de documenten een leugentje om bestwil is geen probleem, maar die dounebeamte die moet gaan stempelen dat alles nog klopt bij thuiskomst, kon wel eens heel streng zijn.

De enige oplossing die we kunnen bedenken hiervoor is om toch het motorblok officieel te laten wijzigen, we moeten dus wéér naar de RDW. Maar voor een motorblokwijziging moet de bus ook aan alle permanente eisen voor zijn bouwjaar voldoen. En dat houdt o.a. in dat hij ook door een APK keuring zou moeten komen. Op dit moment valt er elke keer als je de bestuurdersdeur iets te hard dichtsmijt een handvol met roestbruin stof vanuit één van de chassisbalken op straat. Er zit een groot gat (formaat cola blikje) in de wielkast linksvoor. De instapbak bij de bestuurdersdeur stappen we al een paar maandjes tactisch overheen. De kachelaanjager (ventilator) doet het wel, maar maakt zoveel kabaal dat je niet eens met elkaar kunt praten als hij aan staat. En alle vijf de banden zijn veel te oud, bovendien zijn er twee nagenoeg versleten. De nieuwe banden regelen was een makkie, zeker omdat de eerste band zichzelf al door een lek van het schaakbord had gehaald. Maar de rest vormt nog een beste uitdaging!

Maar er staat helaas nog meer op de lijst met wensen voor de grote reis. Met het verwijderen van de draden van de audio (disco) installatie van de vorige eigenaar is er een kortsluiting in de zekeringkast aan het licht gekomen. En het laatste waar je op zit te wachten is dat hele bus afbrand als je halverwege bent. Na twee dagen puzzelen met het officiële bedradingsschema ernaast is de conclusie dat er gevaarlijk veel aan de originele bedrading gerommeld is en dat alles gewoon vervangen moet worden. Bovendien moet toch het hele dashboard eruit om die kachelaanjager te vervangen. Er moet een zwaardere omvormer (230v), met bijbehorende extra stopcontacten en een airco in de bus. We willen graag een nieuwe koelkast, die minder stroom gebruikt. En waarschijnlijk ook nog een extra (3e) accu, zodat we nog langer zonder stopcontact kunnen ‘overleven’.

Er zijn wat kleine aanpassingen gedaan aan de kastjes en 3 belangrijke toevoegingen hiervoor: extra bergruimte aan beide kanten van het bed en een plank ‘boven het hoofd’ van de bestuurderstoel waarop kaarten e.d. makkelijk opgeborgen kunnen worden, maar binnen handbereik zijn tijdens het rijden. Ook is hier een extra setje luidsprekers in gemonteerd. En Renee heeft samen met haar zus Hanneke een plan gemaakt om de kussens van het bankje en de gordijnen van een nieuwe kleur stof te voorzien.

Pas begin juli komt Stefan eraan toe om daadwerkelijk te beginnen met het aanpakken van de roestproblemen. Die chassisbalk, instapbak en wielkast vervangen is nog een beste uitdaging geweest. Helemaal als je weet dat Stefan 0,0 ervaring had met lassen toen hij aan dit project begon. En lassen aan dun plaatwerk van een auto is zeker niet een van de makkelijkste klusjes in dat vakgebied. In eerste instantie heeft Stefan, uiteindelijk samen met ervaren lasser Jurriën een poging gedaan om de chassisbalk met een elektrisch lasapparaat onder de auto te bakken, maar uiteindelijk is er toch besloten dat het nodig was om te investeren in een Mig/Mag lasapparaat, waarmee het allemaal net even een stukje makkelijker ging.

Renee heeft zichzelf ondertussen de techniek meester gemaakt om gaten te vullen met glasvezelmatjes en (auto)plaatwerk te schilderen met een rollertje en industriële metaallak. Het stond namelijk toch al op de wensenlijst om de ‘vlekken’ van de oude stickers van de bus weg te werken met een nieuwe laklaag. En bij het vervangen van chassisdelen is het vooral heel fijn als het de keurmeester niet eens opvalt dat er wat gebeurd is, dan heeft hij immers ook geen reden om zeer kritisch te beoordelen of het wel goed gedaan is.

Tussendoor hebben we even een klein maandje pauze moeten nemen omdat Stefan de bus nodig had voor evenement CampZone. Wel heeft hij in die periode tijd gemaakt om de auto te laten voorkeuren bij een APK station. Helaas bleek hier dat de rechter achterrem een kleine revisie nodig had, de rubbers van de fuseekogels vervangen moesten worden en ook de rechter chassisbalk voorin te ver verroest was om mee goedgekeurd te worden. De achterrem is dezelfde week nog verholpen door Johan, bij JT-Carservice in Acht, een garage die we iedereen in Eindhoven en omgeving aan kunnen raden. Maar al met al weer een paar weken extra werk aan de bus dus. En helaas ook een paar onderdelen waar niet, of moeilijk aan te komen is deze keer.

Ondertussen heeft zich nog een probleem aangediend: Het motorblok dat in de bus zit is niet ‘legaal’ in Nederland. Er zit alleen een serienummer op, maar het plaatje waar het motorbloknummer opgezeten heeft is helemaal kaalgeslepen. Bovendien heeft de vorige eigenaar het blok vervangen, maar gekocht zonder factuur, bij een Duitse sloperij. En voor de keuring van de bus moeten we de legale herkomst van dit blok aantonen. Bijvoorbeeld door het chassisnummer van de originele auto te geven, of de aankoopfactuur te overleggen. Geen van beide kunnen we achterhalen. Het serienummer is wel legaal, maar het motorblok is bij Mercedes zonder auto verkocht, als onderdeel. Een chassisnummer kunnen zij dus ook niet geven.

Na een aantal bezoekjes aan het keuringstation in Nieuwegein heeft Stefan een ‘eigen verklaring herkomst motorblok’ weten te bemachtigen en met het pak papier om aan te tonen dat we er alles aan gedaan hebben om de herkomst van het blok te achterhalen moeten ze voor onze oldtimer maar een oogje dichtknijpen. Die legale herkomst is immers gewoon een regeltje om te voorkomen dat sportieve auto’s worden gestolen voor de handelswaarde van het motorblok. En onze bus is alles behalve sportief, zelfs met de nieuwe motor! Zoals ze bij de Mercedes dealer zeiden: “Dat is nog een echte Benz en bij Benz hielden ze ervan om manke ezeltjes te bouwen”.

De dag voordat de bus naar de RDW zou gaan, zouden ze bij de garage in Houten nog even de rubbers van de fuseekogels vervangen voor ons. Helaas is dat niet gelukt, maar hebben ze wel het dakraam van onze bus eraf gereden bij de werkplaats. Ongelukje natuurlijk, maar we balen er wel flink van. Eigenlijk hebben we helemaal geen tijd voor die extra vertraging. Gelukkig hebben ze zeer netjes en correct in overleg met Stefan een nieuw dakraam besteld en betaald. Nu alleen nog even de tijd vinden om dat zelf in te bouwen. Gelukkig is een dicht dak geen APK eis, dus het is voor de keuring geen probleem.

26 Augustus was de grote dag. Omdat ze bij de RDW in Nieuwegein, vanwege onze vele vragen, de hele historie van de bus kennen, hebben we besloten dat het handiger is om hem bij de RDW in Zwolle voor de keuring aan te bieden. Stefan moest toch toevallig bij de buren van het keuringsstation zijn. Terwijl de keurmeester de bus inspecteerde heeft Stefan gezellig staan kletsen met een andere auto-eigenaar en op hoorafstand van de keurmeester laten vallen dat als de bus afgekeurd werd, de huwelijksreis niet door zou gaan. Dat had precies het gewenste effect, de keurmeester heeft uiteindelijk zelfs nog geholpen om de koplampen goed af te stellen. De vervangen rubbers waren niet goed genoeg, maar omdat hij toch nog APK gekeurd moest worden voordat we naar India zouden gaan, kneep hij daarvoor een oogje dicht. Tot ieders verbazing kwam de bus kwam met vlag en wimpel door de roetmeting. Goedgekeurd en een prachtig nieuw kentekenpasje volgt per post.

Inmiddels is het eind september, de bus is weer een middagje teruggeweest in Acht bij APK-Koning Johan van JT-Carservice, die nog mee heeft geholpen om de stuurrubbers goed te krijgen voordat hij een APK bewijsje tot december 2016 uitdraaide voor ons. En we hebben ook een bezoekje gebracht aan Autobedrijf Klaas Hobo, die als Mercedes-specialist voor ons de hele auto heeft nagekeken op (te verwachten) technische gebreken en een doos vol met reserveonderdelen voor onderweg heeft geleverd.

Het schilderwerk aan de bus is de laatste weken door Renee geheel afgerond en ook het hele dashboard + elektrische installatie zit weer in elkaar. De extra accu’s, de accubewakers, de omvormers en de extra stopcontacten zitten allemaal op hun plek. De motor kan weer goed achter in de bus en in de ruimte ernaast is de airco is ingebouwd. Het bagagesysteem met ‘de zwarte bakken’ die jullie nog wel op een aantal foto’s zullen gaan zien is af. De nieuwe koelkast zit erin en alle nieuwe opbergplaatsen zitten vast. Het dakraam en de 7 banden zijn vervangen, er zitten twee extra reservewielen op de achterdeur en er is op de andere deur een rekje verschenen waar 2x 20L diesel jerrycans op mee kunnen. De radio is uitgebreid met een Raspberry Pi mediacenter voor films en muziek. En we hebben heel voor mooie nieuwe spullen gekocht om mee te nemen op reis.

De Mercedes is er klaar voor! Alleen nog even de ‘koffer’ inpakken.

Wat is er (in min of meer willekeurige volgorde) allemaal aan de bus gedaan sinds hij gewoon als ‘pakketbezorgbusje’ dienst deed in Duitland?

– Dak verhoogd (vorige eigenaar)
– Nieuw motorblok (207D 601 blok -> 310D 602 blok) (vorige eigenaar)
– Stuurbekrachtiging toegevoegd (vorige eigenaar)
– Omnistor luifel gemonteerd (vorige eigenaar)
– Verhoogde vloer gemaakt voor extra opbergruimte
– Chassisbalk links en rechtsvoor vervangen
– Instapbak linksvoor vervangen
– Voorscherm vervangen
– Koplampen & achterlichtunits vervangen
– Extra lampen op de bullbar gemonteerd
– Sleepkabel gemaakt aan voorkant
– Helemaal opnieuw geschilderd
– Camperinrichting gemaakt
– Dakraam vervangen
– Tafeltje ingekort
– Nieuwe koelkast
– Nieuwe bedrading + zekeringkast
– 2e accu en 3e accu ingebouwd
– Victron energy omvormer ingebouwd
– 2 acculaders ingebouwd
– Volledige 230 installatie door de hele bus
– Radio + mediacenter ingebouwd
– Achteruitrijcamera (dubbelt als scherm voor mediacenter)
– GPS ingebouwd
– Extra bekerhouders en flessenhouders gemaakt
– Reservewiel & reservebrandstof houders achterop de deuren
– Kaartenplank boven het hoofd
– Nieuwe kookplaat + wasbak
– Deels nieuwe bekleding binnenin
– 2 extra velgen
– 7 nieuwe banden
– Airco ingebouwd
– Krattensysteem gemaakt in kofferbak
– Motorfiets-vastzet-systeem in kofferbak
– Extra kastruimte in kofferbak
– Reservewielrek onder de auto aangepast
– Alle vloeistoffen + filters vervangen
– Kachelaanjager vervangen
– Nieuw bankje
– Vinylbekleding vloer kofferbak
– Nieuwe gordijnen en kussens

 

Klik hier voor alle foto’s van de verbouwing van de bus.